Epilepsi (sara) nöbetleri psikolojik nedenlerle ilişkilendirilmeye çalışılır. Üzüntü, heyecan, korku gibi duygular herkesin sıkça yaşayabileceği durumlardır. Nadir hastada bunlar nöbet tetikleyici olabilir ama tek başına bir etken sayılmazlar. Bu duyguların günlük yaşantıdaki kaçınılmazlığı düşünülürse korumacı davranmak anlamlı değildir. Hatta “üzmeme”, “yormama”, “stresten uzak tutma” çabaları psikolojik olarak uzun vadede kalıcı izler bırakır. Epilepsi rahatsızlığı atlatılsa bile psikolojik olarak yetersizlik hissi kalır ve hastaların hayata atılması zor olur.
Nöbetleri taklit eden psikolojik durumlara da rastlanır. Bunları gerçek nöbetlerden uzmanların yardımıyla ayırt etmek gerekir. Konversiyon veya psödo-nöbet denilen bu ataklarda hastanın ilgi toplama, şefkat görme, yardım alma gibi kazanımları söz konusudur.
Psödo-nöbetler genellikle epilepsi hastalarında gözlenir ve hastanın gerçek nöbetleriyle benzeşen ataklardır. Konversiyon için iyi bir örnek stresli ortamlarda ani kendini bırakma, kaybetme gibi durumlardır. Epilepsi tabloları ile ilişkisi hiç yoktur. Epilepsi ile ilaçlarla bir tedavi genelde kolayken, psödo-nöbet veya konversiyon uzun süreli psikiyatrik destek gerektirebilir.
